.

Joe Biden noemde hem gisteren “a great humanitarian”. Yes, unlike you #genocidejoe!, Carter was een verdediger van mensenrechten.

.

Jimmy Carter was verreweg de beste, de meest eerlijke en wijze president die de VS in de na-oorlogse periode (misschien wel “ooit”) hebben gehad. Hier praat men graag over hem als een pindaboer die uit het niets kwam. Hij had het bestuur van het grote agrarische familiebedrijf op zich moeten nemen na de dood van zijn vader. Men denkt terug aan hem als een zwakkeling [zie extra noot], een heikneuter, maar in tegenstelling tot al die oorlogszuchtige presidenten die na hem zijn gekomen was hij de enige echte militair met ook nog eens een gespecialiseerde technisch-wetenschappelijke opleiding (“the only President of the United States to have graduated from the U.S. Naval Academy”). Vóór hij “pindaboer” werd –– de autocorrectie wil daar steeds “pandabeer” van maken –– was hij de “executive officer, engineering officer and electronics repair officer” op een onderzeeboot en beoogd “engineering officer” van een van de eerste nucleair aangedreven onderzeeërs. In 1952 liet hij zich met groot gevaar voor eigen leven zakken in de radioactieve reactorkern van een Canadees nucleair laboratorium die op het punt van meltdown stond; hierbij heeft hij een heuse kernramp weten te voorkomen (noot 3).

.

•••••••••••••••••••••••••

.

Noot 1. Voor de tekortkomingen van Carter, zijn goede bedoelingen ten spijt, in de behartiging van het belang van het recht van zelfbeschikking van de Palestijnen tijdens de onderhandelingen van Camp David, zie: Rashid Khalidi, Brokers of Deceit. How the US has Undermined Peace in The Middle East, Beacon Press Boston 2013, pp. 3-7 inz.; idem, The Hundred Year’s War on Palestine. A History of Settler Colonialism and Resistance, 1917-2017, Metropolitan Books, New York 2020, 122, 135-137, 186-193, 205-206; Ilan Pappé, “The Oslo Mythologies”, hoofdstuk 8 in zijn boek Ten Myths About Israel, Verso, London 2017, 97-110; Noura Erakat, Justice for Some. Law and the Question of Palestine, Stanford University Press, Stanford 2019, pp. 90, 130ev). Jimmy Carter was naderhand klaarblijkelijk zeer bewust van de tekortkomingen van de Camp David Accoorden, die immers de kansen op zelfbeschikking van de Palestijnen eerder beperkt hadden dan bevorderd en die bovendien niet naar de geest of de letter door Israel zijn gerespecteerd. Teleurgesteld over de mogelijkheden en politieke prestaties van de Palestijnse Autoriteit, bleek Carter later dan ook zelfs bereid om in gesprek te gaan met Hamas (o.a. in 2010: https://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3973370,00.html) en pleitte, met de gewezen premier van Ierland Mary Robinson, in 2014 voor de acceptatie van Hamas als legitieme (in ieder geval praktische) politieke vertegenwoordiger van het Palestijnse volk aan de onderhandelingstafel (( Voor de positieve reactie van de zijde van Hamas, zie Tareq Baconi, Hamas Contained. The Rise and Pacification of Palestinian Resistance, Stanford University Press, Stanford 2018, 149 met verwijzing in zijn noot 119).

“«The United States and EU should recognize that Hamas is not just a military but also a political force. Hamas cannot be wished away, nor will it cooperate in its own demise. Only by recognizing its legitimacy as a political actor — one that represents a substantial portion of the Palestinian people — can the West begin to provide the right incentives for Hamas to lay down its weapons. Ever since the internationally monitored 2006 elections that brought Hamas to power in Palestine, the West’s approach has manifestly contributed to the opposite result.» – wrote former US president Jimmy Carter and former Irish president Mary Robinson in Foreign Policy magazine.” (https://www.middleeasteye.net/…/carter-west-should…). Carter en Robinson wezen ook op de “need for international judicial proceedings to investigate and end these violations of international law” waarbij ze doelden op de door hen gespecificeerde oorlogsmisdaden en misdaden tegen de mens(gelijk)heid die Israel herhaaldelijk pleegde tegen de Palestijnen in Gaza (Jimmy Carter & Mary Robinson, “How to Fix It. Ending this war in Gaza begins with recognizing Hamas as a legitimate political actor”, Foreign Policy 4 augustus 2014, http://www.foreignpolicy.com/…/how_to_fix_it_jimmy…). Met deze eis van “accountability” was Carter dus óók al zijn tijd vooruit, de recente aanklachten van het ICC tegen Netanyahu en Gallant indachtig.

.

Noot 2. “The facts [van apartheid en onderdrukking] were known to activists, but revealed to the general public for the first time in Jimmy Carter’s book «Palestine: Peace Not Apartheid». They remain under wraps in media reporting and commentary” (Noam Chomsky & Ilan Pappé, edited by Frank Barat, On Palestine. Penguin Books 2015, p. 159).

.

Noot 3 : https://news.usni.org/…/jimmy-carter-39th-u-s-president… De heldhaftige en knappe ingreep in de kerncentrale is gelukkig wél gememoreerd in het artikel van nu.nl dat over Carter vandaag online is gekomen:

De koning vraagt zich (=ons) af wat er te doen is tegen “de grote wereldproblemen en de bittere conflicten”. Gaan die onze onze macht niet te boven? Zijn we daarmee machteloos? “Nee, beslist niet!”, stelt de majesteit. “Want wat we wél kunnen doen, is zorgen dat we de verbittering en de haat niet importeren in onze straten. Wéérbaar zijn tegen alles wat ons uit elkaar drijft.” (https://www.koninklijkhuis.nl/…/kersttoespraak-van-de…).

.

Met andere woorden: stop met het demonstreren tegen de inertie van de overheid op het gebied van de klimaat- en milieuproblematiek; stop met het demonstreren tegen de samenwerking met Israel en het gedogen van de bezetting, de apartheid, de moord, de gijzelneming, het landjepik en de genocide. Kortom: maak je niet zo druk over de schendingen van het internationaal recht. Stop met het bederven van onze straten met die luide polariserende negativiteit. Demonstreer gewoon fatsoenlijk op gezette tijden en netjes tussen de lijntjes van een daartoe apart gezet grasveldje langs de toegangswegen van Den Haag. Met een goed gesprek komen we er wel. Want mensen die een rotsvast vertrouwen hebben in de goedheid van de staat Israel voelen zich onbehaaglijk zodra je opkomt voor de gelding van dat recht al zijn ze er zelf feitelijk niet onveiliger door geworden–– Tot zover mijn sarcastische interpretatie van de koninklijke aanbeveling die overigens compleet overbodig is omdat de politieke en algemeen maatschappelijke goegemeente, zoals op TV te zien is, zich toch al volgens die regel gedraagt: de redactie van Van Dale heeft niet voor niets het spotlicht gezet op het woord “polarisatie”.

.

En dus laten we de boot roerloos in het water liggen. Maar het volgende is waar, luister goed naar mij (‘O fatto è chisto, statemi a sentire): als de status quo onacceptabel is, onveranderlijk, en “het gesprek” steeds zinloos blijkt te zijn, moet je wel overgaan tot “polarisatie”. Het heeft geen zin om de handen te vouwen en hoorbaar te wensen “dat mensen gewoon lief voor mekaar moeten zijn”, “dat er vrede moeten komen”, want dat verandert niks aan die vermaledijde “status quo”. In het midden is geen beweging. Tegen een bezetter helpt geen “goed gesprek”. Zou Seyss-Inquart ontvankelijk zijn geweest voor een goed gesprek met het verzet? Natuurlijk niet. Seyss-Inquart zal zich als bezetter ook gewoon het recht van zelf-verdediging tegen de Nederlandse verzetsgroepen hebben toegekend, net zoals alle militaire bezetters dat in de wereldgeschiedenis plegen te doen tegen de acties EN de INTENTIES van vrijheidsstrijders. Dit resulteert dan typisch genoeg in “preventieve zelfverdediging” gekenmerkt door collectieve bestraffing ter vergelding en ter afschrikking, met gijzelaars, bloedbaden en territoriale expansie. Het Romeinse Rijk is er groot mee geworden. Dit alles KAN het Nederlands algemeen publiek niet “outlandish” toeschijnen –– denk maar aan het lot van de mannen uit Putten. Het patroon is verankerd in het collectief geheugen van een samenleving die zelf ooit heeft moeten knokken voor de bevrijding. Een bevrijding die uiteindelijk van buitenaf werd mogelijk gemaakt. Dus waarom moeten we “kalm” blijven en met elkaar “in gesprek gaan” over de vraag of Israel wel of niet moet GEHOORZAMEN aan het internationaal recht?

.

Noot. “‘O fatto è chisto, statemi a sentire” is ontleend aan het gedicht “‘A Livella” van Totó, Antonio de Curtis

(https://www.ictito.edu.it/att…/article/548/A%20LIVELLA.pdf).

Merry Christmas everybody…

De oorlogsmisdaden waarnaar ik heb verwezen zijn gemeld in berichten op de actuele “voorpagina” van Middle East Eye en een artikel van The Palestine Chronicle: “UNRWA Commissioner-General Philippe Lazzarini […] condemned the situation, stating that Israel is violating all rules of war in Gaza. He highlighted the increasing normalization of attacks on schools and hospitals, calling for an immediate ceasefire in the region. «Attacks on schools and hospitals have been commonplace. The world must not become numb. All wars have rules. All of those rules have been broken,» Lazzarini said in a post on X.”

Maar de wereld is wel “numb” geworden, helaas. De Nederlandse goegemeente in ieder geval zeker. Hier zwelgen mensen liever in leed op meer beperkte schaal, dichterbij, en gloriëren ze in een hoge opbrengst van de Serious Request actie voor Metakids het glazen huis. Eigen kids eerst. Dat het internationaal recht volgende week in het jaaroverzicht van overledenen mag worden opgenomen, lijkt weinig mensen hier veel te kunnen “bommen”.

Israel maakt zich schuldig aan genocide –– want dat mag nu wel in de praktijk én de retoriek bewezen geacht te zijn, blijkens een reeks van bevindingen gepubliceerd na de advisory opinion van het ICJ (vanaf januari 2024 met aanvullingen) in rapporten van Amnesty International, Artsen zonder Grenzen, Human Rights Watch, European Center for Constitutional and Human Rights (ECCHR). En nee, “genocide” is niet alleen van toepassing op situaties waarin Joden worden vermoord zoals veelal blijkt te worden verondersteld, op instigatie van Israel-verdedigers, waarvoor zie een recent artikel in The Guardian (https://www.theguardian.com/…/genocide-definition-mass…).

We moeten ons echter niet blindstaren op een “definitie” probleem. Het maakt toch bijna niet meer uit of meester Knoops, onze militaire strafrechtadvocaat en fervent pleitbezorger van het Zionisme, het wel of niet “te vroeg” of “te sterk” zou vinden om de term “genocide” van toepassing te vinden? Hij heeft zeker 10 jaar nodig om te “bepalen” of Israel zich daar wel of niet schuldig aan zou maken. Intussen worden aantoonbaar ALLE denkbare regels van oorlogsvoering overtreden en worden ALLE denkbare mensenrechten door Israel op kolossale schaal geschonden. Van Baarle heeft gelijk met zijn interventie in de Tweede Kamer deze week: de Nederlandse regeringen hebben er weinig moeite mee gehad om genocides elders in de wereld (inz. Myanmar) te erkennen ook zonder tien-jarig onderzoek door Knoops.

Om te citeren uit de kerstboodschap van Munther Isaac, dominee van de Lutherse kerk in Bethlehem:

““Never again” should mean never again to all peoples. “Never again” has become “yet again” — yet again to supremacy, yet again to racism and yet again to genocide. And sadly, “never again” has become yet again for the weaponization of the Bible and the silence and complicity of the Western church, yet again for the church siding with power, the church siding with the empire. And so, today, after all this, of total destruction, annihilation — and Gaza is erased, unfortunately — millions have become refugees and homeless, tens of thousands killed. And why is anyone still debating whether this is a genocide or not? I can’t believe it. Yet, even when church leaders simply call for investigating whether this is a genocide, he is called out, and it becomes breaking news. Friends, the evidence is clear. Truth stands plain for all to see. The question is not whether this is a genocide. This is not the debate. The real question is: Why isn’t the world and the church calling it a genocide? It says a lot when you deny and ignore and refrain from using the language of genocide. This says a lot. It actually reveals hypocrisy, for you lectured us for years on international laws and human rights. It reveals your hypocrisy. It says a lot on how you look at us Palestinians. It says a lot about your moral and ethical standards. It says everything about who you are when you turn away from the truth, when you refuse to name oppression for what it is. Or could it be that they’re not calling it a genocide? Could it be that if reality was acknowledged for what it is, that it is a genocide, then that it would be an acknowledgment of your guilt? For this war was a war that so many defended as “just” and “self-defense.” And now you can’t even bring yourself to apologize.” (https://truthout.org/…/in-bethlehem-palestinian…/)

PS. Inderdaad schrijf ik dit kattebelletje eens een keertje zonder alle verwijzingen mee te leveren (zo is de website met transcripties van de Tweede Kamer debatten momenteel “kapot”). Zodra ik tijd heb, zal ik de verwijzingen misschien toch nog toevoegen. De genoemde rapporten zijn in ieder geval gemakkelijk te vinden.

• Amnesty International, “Amnesty International investigation concludes Israel is committing genocide against Palestinians in Gaza “, 5 december 2024 (https://www.amnesty.org/…/amnesty-international…/)

• Artsen Zonder Grenzen, “Gaza death trap: MSF report exposes Israel’s campaign of total destruction”, d.d. 19 december (persbericht met link: https://www.msf.org/msf-report-exposes-israel’s-campaign-total-destruction)

• Human Rights Watch: “Israel’s Crime of Extermination, Acts of Genocide in Gaza”, d.d. 19 december 2024 (https://www.hrw.org/…/israels-crime-extermination-acts…).

• European Center for Constitutional and Human Rights(ECCHR) “Gaza and the matter of genocide: Q&A on the law and recent developments”, december 2024 (https://www.ecchr.eu/…/ECCHR_Q_A__Gaza_and_Genocide…)

• Zie ook Oxfam Novib’s landelijke actie, vanaf 12 december 2024, voor “een fundamentele koerswijziging van de politiek”, opdat Nederland niet langer medepichtig zal zijn aan “evidente oorlogsmisdaden, etnische zuivering of zelfs genocide.” (https://www.oxfamnovib.nl/persberichten/niet-in-mijn-naam“)

PS. De genocide in Palestina gaat inmiddels overminderd door.

https://www.jpost.com/breaking-news/article-832749

Susan Abulhawa speaks in proposition of the motion that “This House Believes Israel is an Apartheid State Responsible for Genocide”, The Oxford Union, 5 dec 2024:

.

De eerste berichten op de Nederlandse radio (NPO1) en televisie (NOS, RTL) zijn mager en opmerkelijk sceptisch: er wordt benadrukt dat Israel het niet eens is met de beschuldigingen (hetwelk je de koekoek haalt) en dat het werkelijk bewijzen van genocide juridisch zo lastig is dat je er waarschijnlijk nog jaren of decennia op moet wachten –– daartoe hebben ze bij RTL (online) uiteraard meteen de verstokte verdediger van het Zionisme, de militair Geert-Jan Knoops geraadpleegd om precies met die “kanttekening” te komen (https://www.rtl.nl/…/amnesty-vindt-dat-er-genocide…; cf. zijn eerdere uitspraken in een interview met “Christenen voor Israel”, d.d. 14 juli 2024, https://www.youtube.com/watch?v=26rHTjKmK7I).

.

Het is opvallend dat er wél meteen met instemming wordt verwezen naar Amnesty International als het gaat over misstanden in landen die vijandig worden geacht (Iran, Assad’s Syrië, Putin’s Rusland, Noord-Korea, Myanmar etc), maar dat de deskundigheid van de NGO direct aan de orde wordt gesteld (überhaupt, dus tenminste als waarschuwing), zodra het over een bevriende natiestaat gaat. Alsof ze nu toevallig de plank misschien zouden hebben misgeslagen. (De dominante media zorgen, met andere woorden, onmiddellijk voor “flak” ter verdediging van Israel, d.w.z. de “luchtafweer” waarover Noam Chomsky en Edward Herman hebben geschreven in “Manufacturing Consent” en dat onlangs de “Digital Iron Dome” van Israel is genoemd, nota bene door de kant van de verdediging zelf https://digitalirondome.com/?page=home).

.

De uitspraken van het Internationaal Gerechtshof zijn ook al herhaaldelijk zo goed als weggemoffeld als waren dat slechts adviesjes die zouden neerkomen op de zoveelste meningen. Geijkte reacties vandaag dus, reflexen, van slecht-geïnformeerde lieden die zó bang zijn voor “polarisatie”, dat ze niet meer durven te oordelen over het kwaad. Soms is het kwade gewoon kwaad en het slechte gewoon slecht–– er hoeft niet altijd te worden gezocht naar “balans” (cf. Francesca Albanese’s interview voor de Canadese radio “Front Burner”, CBC van 19 November 19, 2024, https://www.cbc.ca/…/un-palestinian-rapporteur…, trefwoord “contentious”; en zie noot). Dàt is niet de essentie van onpartijdigheid en zeker niet van “objectiviteit”. Je kunt toch integer objectiveren en dan het kwaad constateren? Maar nee, Nederlanders willen toch liever steevast in “het midden” blijven, waar de schijn van veiligheid waart, opdat (of zodat!) alle zaken kunnen blijven zoals ze zijn. Dat is de kern van het antirevolutionaire karakter van “de Hollandsche ziel” –– alsof ik de goegemeente hoor roepen dat “we” van hun tradities af moeten blijven, dat “we” normaal moeten doen omdat dat al gek genoeg is, dat “we” onze koppen niet boven het maaiveld moeten doen uitkomen, dat “we” niet op de muziek moet vooruitlopen, dat “we” geen slapende honden wakker moeten maken; en vooral dat “we” niet moeten riskeren te worden beschuldigd van “antisemitisme”!

.

Noot:

Francesca Albanese’s reactie op een fragment van haar interview met de journaliste Kait Borsay voor Times Radio, een fragment dat door Ahmed Eldin was geselecteerd en voorzien van een “screen roll” met namen van vermoorde zuigelingen en waaruit bleek dat de journaliste persé “evenwicht” van misdadigheid gezegd wilde hebben):

“For witnesses to an ongoing genocide, confronting the cynicism of Western journalists is frustrating and, at times, traumatic. After 14 months of genocide my conclusion is that many of my Western fellows do not see the Palestinians, as others in the Global South, as fellow humans. Often out of deep-rooted/unacknowledged racism, they pontificate about countires, history and people they neither know nor understand, without realising the HARM they do.” (francesca.albanese.unsr.opt)(https://www.instagram.com/p/DC_xBXMsr51/)

Facebook stukje 4 december

De Israelische mensenrechtenorganisatie B’Tselem heeft zojuist een rapport gepubliceerd over de “stille” oorlog die zich in de Bezette Palestijnse Gebieden (Westoever en Oost-Jerusalem) voltrekt, parallel aan de meer opzichtige genocide in Gaza. Hebron (al Khalil) is daarbij gekozen als “test-case”.
.
“Unleashed: Abuse of Palestinians by Israeli soldiers in the center of Hebron. For over a year, Israel has been waging an unrestrained war against the Palestinian people in the Gaza Strip, the West Bank, and within the State of Israel. The violence that has always characterized the Israeli apartheid regime’s treatment of Palestinians is now appearing in its most direct and exposed form. This report focuses on one facet of this violence: recurring instances of severe abuse of Palestinians by Israeli soldiers in the center of Hebron throughout the summer of 2024.” (https://www.btselem.org/publications/202412_unleashed)
.
Het rapport is getiteld “Unleashed. Abuse of Palestinians by Israeli Soldiers in the Center of Hebron.” Het is hier af te laden: https://www.btselem.org/…/publ…/202412_unleashed_eng.pdf

Facebook stukje 3 december 2024

Toespraak van Faryda Hussein (gefragmenteerd) van “Ambtenaren voor de Grondwet” tijdens de Pro-Palestina Demonstratie bij de Stopera op 30 november 2024. https://vimeo.com/1035346339